برآورد میزان شیوع افسردگی و عوامل فردی مرتبط با آن در سالمندان کرد مقیم منزل در سال ۱۳۸۹

اهداف: سالمندی بنا به آمار بدون شک یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی آینده جوامع خواهد بود. در این گروه سنی نیز مشکلات روانشناختی و به خصوص افسردگی از شایع ترین مشکلات می باشند. از دیگر سو با توجه به میزان شیوع متفاوت افسردگی در جوامع گوناگون به نظر می رسد که این بیماری می تواند در فرهنگ ها و قومیت های مختلف، دارای شیوعی متفاوت باشد. در این مطالعه میزان شیوع افسردگی و برخی عوامل فردی مرتبط با آن در سالمندان کرد بالای ۶۰ سال در سال ۱۳۸۹ مورد بررسی قرار گرفته است. مواد و روش ها: مطالعه اخیر یک مطالعه توصیفی مقطعی بوده که بر روی ۳۰۲ سالمند کرد بدون اختلال شناخت و مقیم جامعه پس از اخذ رضایت شرکت در تحقیق انجام شده است. در این پژوهش نمونه ها به صورت طبقه ای، تصادفی خوشه ای انتخاب شده و از یک پرسشنامه حاوی اطلاعات فردی و مقیاس افسردگی در سالمندان (gds) نمونه ۱۵ سؤالی برای جمع آوری داده ها استفاده شده که به صورت مصاحبه با سالمند تکمیل شده است. اطلاعات حاصل توسط نرم افزار spss16 و با استفاده از روش های آماری تی تست، آنالیز واریانس و کای دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. یافته ها: بر اساس یافته های تحقیق میانگین سن افراد مورد مطالعه ۷۰/۶۹ سال (مردان ۷۲/۹۸ سال و زنان ۶۸/۲۶ سال) بوده و میانگین نمره افسردگی در سالمندان کرد ۵/۹۴ با انحراف معیار ۳/۴۰۵ بوده است. و همچنین میزان شیوع افسردگی خفیف ۳۸/۷ درصد، افسردگی متوسط ۱۶/۳ درصد و افسردگی شدید ۷ درصد بوده است. در این تحقیق بین میانگین نمره افسردگی و جنس (۰/۰۳۲=p)، سن (۰/۰۲۳=p)، سطح تحصیلات (۰/۰۰۱>p) و همراه زندگی (۰/۰۰۶=p) ارتباط آماری معنادار مشاهده گردید و بین نمره افسردگی و، محل سکونت در شهر و روستا، وضعیت تأهل و تعداد فرزندان ارتباط آماری معنادار وجود نداشت. نتیجه گیری: نتایج حاصل از مطالعه فوق بیانگر این مطلب است که افسردگی و به خصوص افسردگی خفیف از شیوع بالایی در میان سالمندان کرد برخوردار است لذا به نظر می رسد برنامه ریزی برای یافتن عوامل مرتبط با آن و انجام اقدامات مداخله ای می تواند در پیشگیری از پیشرفت آن به سمت اختلال افسردگی اساسی مؤثر باشد. مقایسه وضعیت سالمندان کرد با سایر قومیت ها پیشنهاد می گردد.